UNESCO-werelderfgoed Neder-Germaanse Limes

De Romeinse grens aan de Rijn, de zogenaamde “natte limes”, is een van de vele buitengrenzen van het Romeinse Rijk. Tussen Schotland en Noord-Afrika, Spanje en het Midden-Oosten lagen talrijke vestingwerken waarmee de Romeinen hun rijk beveiligden. De Nedergermaanse Limes was de oudste en langst bestaande grens. Hij bestond ongeveer 400 jaar. De Nedergermaanse Limes staat sinds 2021 op de Werelderfgoedlijst van UNESCO.

De Colonia Ulpia Traiana als onderdeel van het UNESCO Werelderfgoed

Op 27 juli 2021 werd het gebied van de Romeinse stad Colonia Ulpia Traiana ingeschreven op de Werelderfgoedlijst van UNESCO als onderdeel van de “Grenzen van het Romeinse Rijk - Nedergermaanse Limes”.

In de reeks archeologische vindplaatsen tussen Katwijk aan de Noordzee en Remagen is Colonia Ulpia Traiana, de Romeinse stad Xanten, de enige Romeinse stad op de UNESCO Werelderfgoedlijst. Door de nabijheid van het grote legioenskamp Vetera castra en de ligging direct aan de Rijngrens werd de burgerstad gekenmerkt door haar militaire karakter.

De banden tussen de burgerstad en het leger waren talrijk, of het nu een veteranenkolonie was of een basis voor het rekruteren van nieuwe soldaten. De goed bewaard gebleven Limesweg uit de 1e eeuw liep door het midden van het latere stadsgebied, terwijl de haven, die meerdere malen was uitgebreid, eeuwenlang diende als uitvalsbasis voor de bevoorrading van de Romeinse vestigingen aan de Rijn. Na de verwoesting van Colonia Ulpia Traiana rond 275 na Christus werd een groot fort gebouwd in het centrum van de oude stad. Het was van groot belang voor de grensverdediging in de 4e eeuw.